Incoterms czyli warunki dostawy to bardzo ważna dacyzja dla każdego importera
Przy organizacji transportu pierwsza decyzja jaką należy podjąć to oczywiście rodzaj transportu z jakiego skorzysta zamawiający. Dopiero potem należy zdecydować się na odpowiednie warunki dostawy, które określają, która ze stron transakcji za co odpowiada i za co płaci. Nie w każdym transporcie można skorzystać z tych samych warunków. W poniższym artykule postaram się opisać i wyjaśnić najpopularniejsze warunki dostawy.
Wady i zalety CIF i DAP
Najpopularniejsze warunki dostawy to FOB, EXW, CIF oraz DAP.
W przypadku warunków CIF to eksporter odpowiada za organizację transportu od fabryki aż do portu docelowego np. do Gdańska. To często wydaje się importerowi bardzo korzystne, bo nie musi się w to angażować, czeka jedynie na potwierdzenie wysyłki i na przybycie towaru do portu docelowego. Jednak, nie mając kontroli nad tym odcinkiem transportu, importer przekazuje decyzje o wyborze armatora/agenta eksporterowi, który może wybrać ofertę korzystną dla siebie, niekoniecznie dla odbiorcy. Po przybyciu towaru może okazać się, że koszty lokalne/portowe są bardzo wysokie lub jest zbyt mało dni wolnych na zabranie towaru, co czasami jest bardzo ważne, bo nie zawsze uda się podjąć ładunek z portu/magazynu od razu. Nie ma też kontroli nad stawką frachtową, którą przy innych warunkach, można sprawdzić z kilkoma firmami i wybrać tą najlepszą. A eksporter doda ten koszt do swojej faktury handlowej. Dodatkowo ryzyko za towar przekazane jest kupującemu już przy załadunku na statek, mimo, że ten odcinek organizuje wysyłający. Podobnie jest przy warunkach DAP, gdzie za organizację transportu, aż do magazynu odbiorcy, odpowiada eksporter, więc to on płaci za większość kosztów. Wydaje się to atrakcyjnie dla importera, który może jeszcze mniej angażować się w cały proces, ale będzie to na pewno uwzględnione w fakturze handlowej, co niekoniecznie musi się opłacać ekonomicznie importerowi. Różnica między CIF i DAP jest następująca;
– CIF – Formuła ta oznacza, że eksporter płaci za wszystkie koszty aż do portu docelowego.
– DAP – Formuła ta mówi o tym, że eksporter pokrywa wszystkie koszty transportu „od drzwi do drzwi”, czyli miejsca wyjazdu towaru po dostarczenie go do punktu wskazanego przez importera.
Wyjątkiem są koszty odprawy celnej i cła, które zobowiązany jest pokryć importer.
Wady i zalety FOB i EXW
Dlatego też w naszej opinii korzystniejsze wydają się warunki FOB lub EXW. W obu przypadkach to importer wybiera armatora/agenta, z którym musi współpracować eksporter. Dzięki temu odbiorca ma możliwość wyboru najlepszej dla siebie stawki oraz warunków w porcie docelowym. Jest wtedy w prawdzie bardziej zaangażowany w cały proces transportu, ale i korzyści może mieć więcej. Decydując się na te warunki warto korzystać z firm spedycyjnych, które zajmują się kompleksową obsługą takich transportów i przejmą w imieniu importera znaczą część organizacji całego procesu. Różnica między FOB i EXW jest następująca:
– EXW – Eksporter nie ponosi żadnych kosztów transportu i cła. Jego rola kończy się na wydaniu towaru z magazynu. Koszty związane z organizacją transportu i ubezpieczenia w całości pokrywa importer.
– FOB – Eksporter pokrywa wszystkie koszty dowozu ładunku do portu wyjściowego, odprawy celnej
oraz koszty portowe. Pozostałe opłaty są w gestii importera.
Przed ostateczną decyzją, dobrze jest sprawdzić ze spedytorem różne opcje transportu oraz warunki dostawy i dopiero wtedy dokonać wyboru. Samych warunków dostawy jest więcej – w tym artykule wymieniłem te najczęściej wykorzystywane. Tabelę wszystkich warunków Incoterms 2020 mogą Państwo pobrać z naszej bazy wiedzy (https://real-logistics.pl/baza-wiedzy/incoterms-2020). Chętnie odpowiemy Państwu na wszelkie pytania oraz pomożemy wybrać najlepszą opcję (info@real-logistics.pl).
Autor: Arkadiusz Dejna
Chcesz poznać więcej szczegółów na temat naszych usług i możliwości? Skontaktuj się z nami już teraz, aby zacząć budować silne fundamenty dla swojego biznesu!